Idaho'dan gelen ürünleri düşündüğünüzde, muhtemelen patatesleri düşünürsünüz. 1930'ların sonlarında, bahçıvanlar arasında en çok konuşulan şey Idaho'dan gelen bir elmaydı. Idared olarak bilinen bu antik elma, fidanlıklarda ve bahçe merkezlerinde nadir bulunan bir buluntu haline geldi, ancak yine de pişirme için favori bir elma. Idared elma ağaçlarının nasıl yetiştirileceğini öğrenmek için okumaya devam edin.
İdam Edilen Elma Bilgisi
Popüler elma ağaçları Jonathan ve Wagener, Idared elmaların ana bitkileridir. 1930'ların sonlarında piyasaya sürüldüklerinden bu yana, Idared elmaların da yavruları vardı, en dikkate değer Arlet ve Fiesta idi.
Idared, özellikle güneşe bakan taraflarında yoğun kırmızı çizgiler bulunan, yeşil kabuklu, orta büyüklükte, yuvarlak elmalar üretir. Cilt bazen biraz kalın olabilir ve yemekten önce soyulmasını gerektirir. Et, tatlı, ancak hafif ekşi bir tada sahip beyaz ila krem rengidir. Ayrıca gevrek ve ince tanelidir, pişirildiğinde şeklini iyi tutar.
Idared, yaklaşık altı aylık uzun depolama ömrü ve daha uzun süre saklandıkça gelişen lezzetiyle zamanında çok popülerdi.
Kararsız Elma Ağaçları Nasıl Büyütülür
Cesur elma ağaçları mahmuzlu ve 4 ile 8 arasındaki bölgelerde dayanıklıdırlar. Zengin, tınlı, iyi drene olan bir toprağı tercih ederler.
Idared elma ağaçlarını tam güneşte, ortalama 12 ila 16 fit (4-5 m.) yükseklik ve genişliğe kadar büyüyecekleri yerlere dikin. Yetersiz elma ağaçları, kolay hasat ve bakım için onları yaklaşık 8 fit (2 m.) boyunda tutmak için genellikle yıllık olarak budanır. Ayrıca espaliers için eğitilebilirler.
Idared tohumdan iki ila beş yıl içinde meyve üretebilir. Kokulu, beyaz elma çiçeklerini erken üretirler, ancak meyveler geç hasat edilir, genellikle sonbaharda ekimden kasım başına kadar.
Kararmış elmaları yetiştirirken, kararmış elmalar kendi kendine steril olduğundan, tozlaşma için yakınlarda başka bir elmaya ihtiyacınız olacaktır. Idared elmalar için önerilen tozlayıcılar şunları içerir:
- Stark
- anneanne Smith
- Spartalı
- kırmızı rüzgar
- el bombası
Tozlayıcı çeken bitkilerin sınırları veya seddeleri, küçük meyve ağaçlarının yakınında olması faydalıdır. Papatya ayrıca elmalar için önerilen bir refakatçi bitkidir.
