Dulavratotu, Avrasya'nın bir yerlisidir, ancak Kuzey Amerika'da hızla vatandaşlığa kavuşmuştur. Bitki, yerli halk tarafından uzun bir yenilebilir ve tıbbi kullanım geçmişine sahip otsu bir bienaldir. Dulavratotu yetiştirmeyi denemek isteyen bahçıvanlar için tohumlar çok sayıda kaynaktan temin edilebilir ve bitki her türlü ışık seviyesine ve çoğu toprağa uyarlanabilir. Bu, bitkisel bir ilaç veya ilginç bir sebze olarak yetiştirilmesi kolay bir bitkidir. Şifalı veya yenilebilir bahçenizin bir parçası olarak, kurulduktan sonra çok az dulavratotu bitkisi bakımı gereklidir.
Dulavratotu Bitkileri Hakkında
Dulavratotu, bitkinin ilk yıl bir rozet ve ikinci yıl çiçekli bir başak oluşturduğu bozulmamış alanlarda oluşur. Kökler ve genç yapraklar ve sürgünler yenilebilir. Bitkinin büyümesi kolaydır ve 100 gün veya daha kısa sürede 2 fit (61 cm.) uzunluğa kadar kök üretebilir. Dulavratotu yetiştirmeyi öğrenmek isteyen bahçıvanlar, kumlu, gevşek toprağa ekilirse kökleri hasat etmenin daha kolay olduğunu bilmelidir.
Dulavratotu 2 ila 9 fit (0,6 ila 2,7 m.) yüksekliğe ulaşabilir ve kaba, yapışkan çapaklı meyveler üretir. Bilimsel adı bu meyvelerden gelir. articum lappa. Yunanca'da "arktos" ayı, "lappos" ise ele geçirmek anlamına gelir. Bu, hayvan kürkünü ve giysilerini yakalayan mahmuzlarla dikenli meyveler veya tohum kapsüllerini ifade eder. Aslında bu meyvelerden Velcro fikrinin geliştirildiği söyleniyor.
Çiçekler parlak pembemsi-mor renktedir ve birçok devedikeni türüne benzer. Yapraklar geniş ve hafif lobludur. Bitki kolayca kendi kendine tohumlanır ve yönetilmezse sıkıntı yaratabilir. Bitkiyi sürekli olarak kurutuyorsanız veya onu kök sebze olarak kullanmayı düşünüyorsanız, bu sorun teşkil etmez. Bitkiyi tutmanın bir başka yolu da tencerelerde dulavratotu yetiştirmektir.
Dulavratotu Bitki Kullanımları
Birçok dulavratotu bitkisinin kullanımı arasında kafa derisi ve cilt problemlerinin tedavisinde de bulunur. Ayrıca karaciğer tedavisi olduğu ve sindirim sistemini uyardığı bilinmektedir. Detoksifiye edici bir bitki ve idrar söktürücüdür ve bazı zehirlenme vakalarında panzehir olarak da kullanılmıştır.
Çin'de tohumlar soğuk algınlığı ve öksürüğü tedavi etmek için kullanılır. Dulavratotu tıbbi kullanımları, bitkinin merhemler, losyonlar ve diğer topikal uygulamalarla sonuçlanan tentürler ve kaynatmalarda kullanımından kaynaklanmaktadır.
Dulavratotu ayrıca Asya mutfağında gobo olarak bilinen popüler bir yemek bitkisidir. Kökleri çiğ veya pişmiş olarak yenir ve yaprakları ve sapları ıspanak gibi kullanılır. Yerli Amerikalılar, ülkeye Avrupalılar tarafından yerleştirilmeden önce kendi sebze bahçelerinde dulavratotu bitkileri yetiştiriyorlardı.
Dulavratotu Nasıl Yetiştirilir
Dulavratotu, ortalama suya sahip bölgelerde tınlı toprağı ve nötr pH'ı tercih eder. Tohumlar, tüm don tehlikesi geçtikten sonra doğrudan ilkbaharda ekildiğinde tabakalanmalı ve % 80 ila 90 oranında çimlenmelidir. Tohumları toprağın 1/8 inç (0,3 cm.) altına dikin ve eşit derecede nemli tutun. Çimlenme 1-2 hafta içinde gerçekleşir.
Tohum çimlendiğinde, genç bitkiler hızla büyür, ancak hasat için yeterli büyüklükte bir kök kökünün oluşturulması biraz zaman alır. Bitkiler en az 18 inç (45,7 cm.) aralıklarla yerleştirilmelidir.
Çoğunlukla, dulavratotu önemli bir haşere veya hastalık sorununa sahip değildir. Devam eden dulavratotu bitki bakımı asgari düzeydedir ancak bitkinin yayılmasını yönetmek için adımlar atılması gerekebilir. Hasat, genç ve hassasken bırakır ve kökü almadan önce bir yıl bekleyin.
