Theophrastus, botaniğin babası olarak bilinen eski bir Yunandı. Aslında, eski Yunanlılar bitkiler ve bunların kullanımları, özellikle otlar konusunda oldukça usta ve bilgiliydi. Akdeniz bitki bitkileri, bu eski uygarlığın görev süresi boyunca günlük kullanım için yaygın olarak yetiştirildi.
Büyüyen Yunan bitkileri, çeşitli fiziksel rahatsızlıkları tedavi etmek için taze veya kurutulmuş olarak toz, kümes hayvanları, merhemler ve tentürlerde kullanıldı. Soğuk algınlığı, şişlik, yanık ve baş ağrısı gibi tıbbi sorunların tümü, Akdeniz bitkisi bitkileri kullanılarak tedavi edildi. Otlar genellikle tütsü içine dahil edildi ve aromaterapi yağlarının ana bileşeniydi. Birçok yemek tarifi, şifalı otların kullanımını içeriyordu ve antik Yunan bitki bahçeciliğinin yaygın uygulamasına yol açtı.
Akdeniz Bitkileri
Yunan bitki bahçıvanlığı yaparken, bitki planına aşağıdakilerden herhangi biri gibi bir dizi bitki dahil edilebilir:
- aynısefa
- limon balsamı
- Girit Dittany
- nane
- Maydanoz
- Frenk soğanı
- Lavanta
- Mercanköşk
- Kekik
- Biberiye
- adaçayı
- Santolina
- tatlı koy
- tuzlu
- Kekik
Birçok bitki belirli nitelikler kazandırdı. Örneğin, dereotu zenginliğin habercisi olarak düşünülürken, biberiye hafızayı güçlendiriyor ve mercanköşk rüyaların kaynağıydı. Bugün, fesleğen Yunan bitki bahçesine kesinlikle dahil edilebilir, ancak eski Yunanlılar, bitki hakkında batıl bir inanış nedeniyle onu ihmal ettiler.
Geleneksel Yunan bitki bahçesi, çeşitli bitki parçalarını ikiye bölen geniş yollardan oluşuyordu. Her bitkinin bahçede kendi bölümü vardı ve genellikle yükseltilmiş yataklarda yetiştirildi.
Büyüyen Yunan Otları
Akdeniz bitki bahçesine özgü bitkiler, o bölgenin ılık sıcaklıklarında ve kuru toprağında gelişir. Ev bahçıvanı, kaliteli, iyi drene olan bir saksı toprağı ile en fazla başarıya sahip olacaktır. Otları tam güneşe koyun ve özellikle otlar tencerelerde bulunuyorsa, yılda bir kez çok amaçlı gübre ile gübreleyin.
Saksı bitkileri, bahçedekilerden daha tutarlı sulama gerektirir. Haftada bir kez iyi bir ıslatma muhtemelen yeterlidir; ancak, gözünüz tencerede olsun ve kuruluğu kontrol etmek için parmağınızı kullanın. Akdeniz bitkileri çok fazla su tutabilir, ancak ayaklarını ıslatmaktan hoşlanmazlar, bu nedenle toprağın iyi drene edilmesi çok önemlidir.
Bahçe arsasında, bir kez kurulduktan sonra, çoğu bitki fazla sulama yapılmadan bırakılabilir; ancak, bunlar çöl bitkileri değildir ve uzun kurak dönemlerde bazılarına ihtiyaç duyarlar. Bununla birlikte, çoğu Akdeniz bitkisi kuraklığa toleranslıdır. Hala biraz suya ihtiyaçları olacağı için “hoşgörülü” dedim.
Akdeniz bitkileri öncelikle tam güneşe - alabildikleri kadar - ve harika tatlarını ve kokularını veren uçucu yağları uyarmak için ılık sıcaklıklara ihtiyaç duyarlar.
