Bir ortaçağ hanımının en önemli ev işlerinden biri, şifalı otların, şifalı bitkilerin ve köklerin sağlanması ve toplanmasıydı. Yaz aylarında ekilen bitkilerin hasat edilmesi ve kış için depolanması gerekiyordu. Tahıl ve sebzeler kalede veya köy tarlalarında yetiştirilse de, evin hanımı, ev bitkilerinin yetiştirilmesinde ve hasat edilmesinde doğrudan rol oynadı. Ortaçağ bitki bahçeleri hakkında bilgi edinmek için okumaya devam edin.
Ortaçağ Bitki Bahçeleri
Hiçbir saygın hanımefendi, kışın soğuk algınlığı ve ateşi çekenler için bir can simidi olan ilaç sandığı olmadan olmazdı. İyi bir hasat sağlayamamak, yaşamla ölüm arasındaki fark olabilir.
Malikane ve kale bahçelerinde yetişen otlar ve bitkiler temel olarak üç kategoriden birine girer: mutfak, tıbbi veya ev kullanımı. Bazı otlar birden fazla kategoriye ayrıldı ve bazıları süs değerleri için yetiştirildi. Bununla birlikte, tamamen süs bitkileri, bugün olduğundan çok daha ender olarak yetiştiriliyordu ve artık süs bitkisi olarak kabul ettiğimiz birçok bitkinin geçmişte daha pratik kullanımları vardı.
Örneğin, Dianthus veya "pembeler", orta çağda mutfak amaçlı olarak yetiştiriliyordu. Pembeler karanfil benzeri bir tada sahipti ve birçok yaz yemeğini tatlandırmak için taze olarak kullanıldı. Güçlü, hoş kokularıyla biliniyorlardı ve genel sağlığı iyileştirdiğine inanılıyordu. Bugün yetiştirilen Dianthus'un çok az kokusu veya tadı vardır ve esas olarak güzelliği için yetiştirilmektedir.
Ortaçağ Bitki Bitkileri
Mutfak bitki bitkileri
Yaz aylarında kullanılmak üzere mutfak bitkileri ve şifalı bitkiler yetiştirildi ve kış yemeklerine eklemek için korundu. Otlar ve sebzeler, uzun ve zorlu kış ayları boyunca dayanabilmeleri için, bol miktarda hasat edilmeli ve genellikle kurutularak saklanmalıydı. Bazı otlar toprakta kışa dayanabildi ve bir yıl boyunca lütuf sağladı. En zorlu kış koşulları dışında çoğu zaman büyüyebilen otlar şunları içerir:
- kış lezzetli
- biraz kekik
- Sarımsak ve frenk soğanı
Diğer bitkilerin toplanması ve kurutulması gerekiyordu Bunlar şunları içeriyordu:
- Fesleğen
- köri
- Lavanta
- Kişniş
- tarhun
- adaçayı
- Biberiye
Otlar genellikle iki ila üç hafta boyunca iyi hava akışı olan serin bir yerde asılı demetler halinde kurutuldu. Kuru otlar asılı bırakılabilir veya kavanozlarda veya çömleklerde saklanabilir veya merhemlerde ve sirkelerde kullanılabilir. Kuşburnu jölesi kışın özel bir favorisiydi. Ve otlu jöleler, reçeller ve şaraplar kış diyetlerine çeşitlilik kattı.
Yeşilliklerin kıt olduğu kış aylarında otlar önemli bir vitamin ve besin kaynağıydı. İnsanlar ayrıca kışın tekrarlanan tahıl ve et yemeklerinden ihtiyaç duydukları çeşitliliği sağladılar. Ayrıca, kötü korunmuş veya kötü korunmuş etler için bir kamuflaj görevi gördüler.
şifalı bitkiler
Kış aylarında kullanılmak üzere şifalı otlar yetiştirilir ve kurutulur. Otlar, güçlerini kaybetmeden bir yıla kadar kurutulabilir veya merhemler ve macunlar oluşturmak için toz haline getirilebilir veya yağlara eklenebilir. Bunlar dahil:
- Kendini iyileştirme
- ateş
- Lavanta
- adaçayı
- Nane
- kaz otu
- Solucan otu
- Karahindiba
- kemik seti
Söğüt kabuğu, sarımsak ve diğer bazı şifalı otlar ve bitkiler yıl boyunca hasat edilebilir. Kendi kendini iyileştirme, humma ve söğüt, ateşi kırmanın yanı sıra ateşi önlemek için kullanıldı. Lavanta, adaçayı ve nane sindirim yardımcıları olarak kabul edildi. Kaz otu ve kemik setinin, kesikler ve lezyonların yanı sıra kırıkları iyileştirmek için iyi olduğuna inanılıyordu. Karahindiba, müshil ve idrar söktürücü olarak kabul edildi. Hastalıkları savuşturmak ve havayı tatlandırmak için poşetler de yaratıldı ve taşındı. Banyo yapmanın neredeyse imkansız olduğu kış aylarında deodorantın ikili amacına hizmet ettiler.
Ev bitkileri
Ev bitkileri dahil:
- Lavanta
- Biberiye
- adaçayı
- ağaç kavunu
- Pennyroyal
- Nane
- Maydanoz
Bu tür otlar havayı tatlandırmak ve zararlıları hafifletmek için kullanıldı. Lavanta, ağaç kavunu ve biberiye bugün hala pire ve güveleri caydırmak için kullanılmaktadır.
Ortaçağ Otları Hasat
Tahmin edebileceğiniz gibi, kış kullanımı için ot ve bitki toplamak, basit köylü kulübesinin yanı sıra kale için de çok önemliydi. Bugün kendi kış bitkilerinizi oldukça basit bir şekilde yetiştirebilir ve kurutabilirsiniz. Otlar iki ila üç hafta içinde asıldığında kurur. Bol hava akışı olan karanlık ve serin bir yerde olmaları gerekir.
Orta çağdaki annelerin aksine, kurutulmuş bitkilerinizi fermuarla kilitleyerek uzun ömürlerini artırabileceksiniz. Herhangi bir bitkiyi kullanmadan önce, ne olduklarını bildiğinizden emin olun. Kurutmadan önce tüm bitkilerinizi etiketlemeye dikkat edin. Adaçayı ve biberiye büyürken teşhis edilmesi yeterince kolay olabilir, ancak otlar kuruduktan sonra aldatıcı bir şekilde birbirine benziyor.
Ayrıca mutfaktaki otları (adaçayı, biberiye, köri, fesleğen) evde kullanılan bitkilerle (lavanta, paçuli) yan yana kurutmamaya dikkat edin. Bu uygulama, kafa karışıklığını daha da önlemenize yardımcı olacaktır. Ve tüm bitkilerde olduğu gibi, kullanımlarına karşı dikkatli ve saygılı olun. Otları ve bitkileri yetiştirip koruyarak, orta çağa ve daha öncesine uzanan bir geleneği sürdüreceksiniz!
