"Yaban çiçeği" terimi, tipik olarak, insanlar tarafından herhangi bir yardım veya ekim olmaksızın, vahşi doğada serbestçe büyüyen bitkileri tanımlar. Ancak bu günlerde, kır çiçeği yataklarını manzaraya dahil ederek, kontrollü ortamımıza doğanın vahşiliğinden bir dokunuş getiriyoruz. Herhangi bir bitkide olduğu gibi, farklı kır çiçekleri farklı alanlarda en iyi şekilde büyüyecektir. Bu yazıda, 7. bölge için farklı kır çiçekleri listeleyeceğiz ve 7. bölgede kır çiçekleri yetiştirmek için ipuçları sunacağız.
Zone 7 Wildflowers Hakkında
Çoğu kır çiçeği tohumdan kolayca büyür ve kır çiçeği tohumu karışımları hazırdır. Almayı planladığınız yol tohum karışımlarıysa, pakette listelenen her kır çiçeği hakkında biraz araştırma yapmak iyi bir fikirdir. Bir bölgenin kır çiçeği, başka bir bölgenin istilacı otu olabilir. Kır çiçekleri, kendi tohumlarını ekerek, doğallaştırarak veya geniş kök yapıları aracılığıyla koloniler oluşturarak hızla yayılabilir.
Kır çiçekleri ayrıca yıllık, iki yıllık veya çok yıllık olabilir ve bu, bulunduğunuz bölgeye bağlı olabilir. Bitkinin ihtiyaçlarını ve alışkanlığını bilmek, yolda pek çok sorunu önleyebilir.
Kuzey iklimlerinde, kır çiçekleri tipik olarak ilkbaharda tohumdan ekilir, bu nedenle çok yıllık kır çiçekleri tüm yaz boyunca güçlü kökler yetiştirecek ve yıllık veya iki yıllık kır çiçekleri yaşam döngülerini tamamlamak için tüm mevsime sahip olacaktır. Sıcak iklimlerde, kır çiçeği tohumları genellikle sonbaharda ekilir, çünkü sonbaharın daha serin ve yağışlı havası ve kışın çimlenmesine ve kök gelişimine yardımcı olur.
Bölge 7 kır çiçeklerinin çoğu ilkbahar ve/veya sonbaharda ekilebilir. Eylül'den Aralık'a kadar, 7. bölge kır çiçekleri dikmek için mükemmel zamanlar.
7. Bölge için Kır Çiçeklerini Seçme
7. bölgede kır çiçekleri yetiştirirken, yerli türler genellikle yerli olmayanlardan daha iyi gelişir ve büyür. Aşağıda 7. bölge için bazı yerel kır çiçekleri verilmiştir. Farklı bölgelerde yaygın adlar farklı olabileceğinden, bilimsel ad da dahildir:
- Karayılan otunun (Aktaya rasemozası)
- Mavi mine çiçeği (mine çiçeği hastalığı)
- bergamot (Monarda fistülozu)
- kemik seti (Eupatorium perfoliatum)
- Kelebek otu (Asklepias tüberoza)
- Kardinal çiçek (Lobelia cardinalis)
- Kolombin (Hasekiküpesi sp.)
- Eğri kök aster (Symphyotrichum prenanthoides)
- keçi sakalı (Aruncus sp.)
- Altın Başak (Solidago sp.)
- Yakup'un merdiveni (Polemonium caeruleum)
- kurşun bitkisi (Amorfa canescens)
- süt otu (Asklepialar sp.)
- Dağ nane (pikantem sp.)
- New England aster (Aster novi-angliae)
- Başını sallayan pembe soğan (allium cernuum)
- Mor koni çiçeği (Ekinezya purpurea)
- gül çekirdeği (koreopsis gül)
- Shootingstar (Dodecateon medya)
- Gök Mavisi aster (gök mavisi yıldız)
- Virginia yaban mersini (Mertensia virginica)
- Beyaz kaplumbağa (chelone glabra)
7. bölge için yerli kır çiçekleri, bol miktarda nektar ve konukçu bitki sağlayarak tozlayıcılar için de faydalıdır. Diğer kır çiçekleri de tozlayıcılar için nektar ve kuşlar için tohum sağlayacaktır. Aşağıda belirtilen 7. bölge kır çiçeklerinden bazıları yerel çeşitlere sahiptir:
- agastache
- anemon
- Bebeğin nefesi
- kara gözlü susan
- kanayan kalp
- kedi nanesi
- Otsu süs bitkisi
- Evren
- Delphinium
- filipendula
- Yüksükotu
- İris
- Liatris
- acı bakla
- Haşhaş
- Rus adaçayı
- ada çayı
- Şasta papatyası
- Yaz floksu
- Civanperçemi
