Bitki allelopatisi her yerdedir, ancak birçok insan bu ilginç fenomeni hiç duymamıştır. Allelopati, bahçede olumsuz bir etkiye sahip olabilir, bu da tohum çimlenmesi ve bitki büyümesinin azalmasına neden olur. Öte yandan, allelopatik bitkiler de Tabiat Ana'nın kendi ot öldürücüsü olarak kabul edilebilir.
Allelopati nedir?
Allelopati, bir bitkinin diğerinin büyümesini engellediği biyolojik bir fenomendir. Nasıl? Allelokimyasalların salınımı yoluyla, belirli bitkiler, diğer bitkilerin büyümesini süzme, ayrışma vb. yoluyla iyi veya kötü bir şekilde büyük ölçüde etkileyebilir. Özünde, bitki allelopatisi doğada hayatta kalmanın bir yolu olarak kullanılır ve yakındaki bitkilerden gelen rekabeti azaltır. .
Bitki Allelopatisi
Bitkilerin çeşitli kısımları, yapraklar ve çiçeklerden köklere, ağaç kabuğuna, toprağa ve malçlara kadar bu allelopatik özelliklere sahip olabilir. Allelopatik bitkilerin çoğu, özellikle sonbaharda, koruyucu kimyasallarını yapraklarında depolar. Yapraklar yere düşüp ayrıştıkça, bu toksinler yakındaki bitkileri etkileyebilir. Bazı bitkiler ayrıca kökleri aracılığıyla diğer bitkiler ve ağaçlar tarafından emilen toksinleri serbest bırakır.
Allelopatik özelliklere sahip yaygın bitkiler görülebilir ve şunları içerir:
- İngiliz defnesi (Prunus laurocerasus)
- ayı üzümü (Arctostaphylos uva-ursi)
- Sumak (Rhus)
- ormangülü
- mürver (Sambukus)
- Hor çiçeği
- Altın Başak (Solidago)
- Bazı eğrelti otu türleri
- çok yıllık çavdar
- uzun çayır
- Kentucky mavi otu
- Sarımsak Hardal Otu
Allelopatik Ağaçlar
Ağaçlar, bitkilerdeki allelopatinin harika örnekleridir. Örneğin, birçok ağaç, diğer bitkilerin gelişemeyeceği şekilde topraktan daha fazla su çekmek için köklerini kullanarak alanlarını korumak için allelopati kullanır. Bazıları, çimlenmeyi engellemek veya yakındaki bitki yaşamının gelişimini engellemek için allelokimyasallarını kullanır. Allelopatik ağaçların çoğu, diğer bitkiler tarafından emildiğinde toksik olan bu kimyasalları yapraklarından salgılar.
Siyah ceviz bunun en iyi örneğidir. Yapraklarına ek olarak, kara ceviz ağaçları tomurcukları, fındık kabukları ve kökleri içinde allelopatik özellikler depolar. Toksisitesinden sorumlu olan Juglone adlı kimyasal, ağacın etrafındaki toprakta kalır ve kökler bunun çok ötesine yayılabilse de, en güçlüsü damlama hattındadır. Kara cevizin toksisitesine en duyarlı bitkiler arasında itüzümü bitkileri (domates, biber, patlıcan, patates), açelyalar, çamlar ve huş ağaçları bulunur.
Allelopatik eğilimler sergilediği bilinen diğer ağaçlar arasında akçaağaç, çam ve okaliptüs bulunur.
