Tüm bitkiler gibi sukulentler de haşere istilasına karşı hassastır. Bazen zararlılar kolayca görülebilir ve diğer zamanlarda görülmesi zordur, ancak zararları açıktır. Bunun bir örneği sulu akar hasarıdır. Sukulentleri etkileyen ve çok sayıda bulunan akarları çıplak gözle görmek zordur ancak zararları tüm dünya tarafından görülebilmektedir. Etli bitkilerdeki akarlar ve sulu akar kontrolü hakkında bilgi edinmek için okumaya devam edin.
Sukulentleri Etkileyen Akarlar
Aralarından seçim yapabileceğiniz baş döndürücü sulu meyveler dizisi nedeniyle, birçok insan onlardan o kadar etkileniyor ki sanal sulu istifçiler haline geliyor. Sulu meyveler toplamak harika bir hobidir, ancak bir dezavantajı, koleksiyonun haşere istilasına uğraması olabilir. Zararlılar ve hastalıklar özellikle büyük toplulukları etkiler ve bütünüyle kontrol edilmesi zor olabilir.
Unlu böceği, pul, beyaz sinek, çeşitli bitler ve birkaç çeşit akar, sulu meyvelere saldıran zararlılara örnektir. Çoğu zararlı, sistemik veya temaslı böcek öldürücüler, böcek öldürücü sabunlar ve bazen doğal yırtıcılarla kontrol edilebilir. Akarlara ne dersin?
Etli Akar Kontrolü
Örümcek akarları bitkinin suyunu emerek hem kaktüslere hem de sulu meyvelere zarar verir. Etli bitkilerde örümcek akarlarına sahip olduğunuz ilk işaret, ağlar ve genç büyüme üzerinde küçük kahverengi lekeler olacaktır. Bu küçük "böcekler" aslında hiç böcek değiller, örümceklerle daha yakından ilişkililer. Çıplak gözle bakıldığında toz gibi görünürler.
Kırmızı örümcek akarları aslında kırmızımsı-kahverengi renktedir ve sıcak ve kuru koşullarda gelişirler. Nemden hoşlanmazlar, bu nedenle buğulanma ve üstten sulama, insidansını azaltabilir. Bu kırmızı örümcek akarları, zararsız bir yırtıcı akar olan zararsız, çok daha büyük kırmızı akarlarla karıştırılmamalıdır. Bitkiyi bu akarlardan tamamen kurtarmak için üreticinin talimatlarına göre bir akar öldürücü kullanın. Biyolojik kontrol olarak kullanılabilecek bir yırtıcı da var, Phytoseiulus persimilis. Bu avcı 70 F (21 C) üzerinde sıcaklık gerektirir ve avcı ile av arasında bir denge sağlamak da zordur.
Sukulentleri etkileyen tek akarlar örümcek akarları değildir. Aloe ile beslenen akarlar, Haworthia ve Gasteri gibi diğer türlere de saldırır ve eriophyid akarları olarak adlandırılır. Dört bacaklı örümcek akarlarının aksine, bu akarların iki takım bacağı vardır.
Bu kene beslenirken, dokuya zedelenme veya diğer anormal büyüme ile sonuçlanan bir kimyasal enjekte eder. Aloe bitkileri söz konusu olduğunda, aloe etli akar hasarı geri döndürülemez ve bitki atılmalıdır. Enfekte bitkileri plastik bir torbaya koyun veya diğer bitkilerin kontaminasyonunu önlemek için yakın. İstila minimum ise, bitkiye üreticinin talimatlarına göre bir mitisit uygulayın. Donmaya dayanıklı aloes, akarları öldürecek olan dondurucu sıcaklıklara maruz kalabilir.
Başka bir akar, iki benekli akar, öncelikle avize ile beslenir. Mikroskop altında, bu akar pembe, sarı-yeşil veya kırmızıdır ve vücudunda iki koyu leke bulunur. Bu akarların sekiz bacağı vardır, ancak kanatları veya antenleri yoktur. İki benekli akarın varlığının açıklayıcı işaretleri, yeşilliklerin ten rengi veya gri benekli olmasıdır.
İstila ilerledikçe, yaprakların alt kısımlarında yine ince bir dokuma görülebilir. İstila şiddetli ise, bitki ölür. Böcek öldürücü sabun ve buğulanma yoluyla bitki alanını yüksek nemde tutmak akar popülasyonunu geciktirecektir. Ayrıca akarisitler olarak bilinen ürünler yardımıyla kimyasal kontrol de yardımcı olacaktır.
Akarlarla gerçekten başa çıkmak için, sukulentleri sık sık inceleyin, böylece istila kontrolden çıkmadan önce harekete geçebilirsiniz. Bitkileri uygun miktarda su, gübre ve ışıkla sağlıklı tutun. Ölü veya ölmekte olan etli kısımları çıkarın ve gerçekten hasta olan bitkileri hemen atın.
