Bir zamanlar sadece tropik ormanlarda bulunan nadir, egzotik bitkiler olan geyik boynuzu eğrelti otları artık ev ve bahçe için benzersiz, dramatik bitkiler olarak yaygın olarak bulunmaktadır. Staghorn eğrelti otları, konakçılarına bağlanan ve büyüdükleri tropik bölgelerdeki nemden suyu emen özel kökleri olan ağaçlarda veya kayalarda doğal olarak yetişen epifitlerdir.
Ev ve bahçe bitkileri olarak, genellikle doğal büyüme koşullarını simüle etmek için ahşap veya kaya üzerine monte edilir veya tel sepetlere asılırlar. Doğal olarak, yüksek nemli ve sık yağışlı bölgelerde yetişirler. Evde veya peyzajda, bu koşullarla alay etmek zor olabilir ve bir geyik boynuzu eğrelti otunu düzenli olarak sulamak gerekli olabilir. Geyik boynuzu eğrelti otlarının nasıl sulanacağını öğrenmek için okumaya devam edin.
Staghorn Eğreltiotu Su Gereksinimleri
Staghorn eğrelti otları, bitkinin kökleri üzerinde kalkan benzeri bir şekilde büyüyen büyük düz bazal yapraklara sahiptir. Bir geyik boynuzu eğreltiotu tropik bir ağacın kasıklarında veya bir kaya çıkıntısında çılgınca büyüdüğünde, bu bazal yapraklar tropik yağmurlardan su ve düşen bitki artıklarının toplanmasına yardımcı olur. Zamanla, bitki artıkları parçalanır ve bitkinin köklerinin etrafında nemin tutulmasına yardımcı olur ve çürürken besinleri serbest bırakır.
Buna ek olarak, bir geyik boynuzu eğrelti otunun taban yaprakları, nemli havadan daha fazla su ve besin emer. Staghorn eğrelti otları ayrıca geyik boynuzlarına benzeyen dik, benzersiz yapraklar üretir. Bu dik yaprakların birincil işlevi su emme değil üremedir.
Evde veya bahçede, staghorn eğreltiotu suyu gereksinimleri, özellikle kuraklık ve düşük nem zamanlarında daha yüksek olabilir. Bu bahçe bitkileri genellikle sfagnum yosunu ve/veya diğer organik maddeler içeren bir şeye, bazal yaprakların altına ve köklerin etrafına monte edilir. Bu malzeme nemin korunmasına yardımcı olur.
Monte edilmiş bir geyik boynuzu eğrelti otunu sularken, su, uzun, dar uçlu bir sulama kabı ile yavaşça sfagnum yosununa doğrudan sağlanabilir. Yavaş bir damlama, yosun veya diğer organik materyalin tamamen doymasını sağlayacaktır.
Bir Staghorn Eğreltiotu Nasıl ve Ne Zaman Sulanır?
Genç geyik boynuzlu eğrelti otlarında, bazal yapraklar yeşil renkte olacaktır, ancak bitki olgunlaştıkça kahverengileşip solgun görünebilirler. Bu doğaldır ve endişe verici değildir ve bu kahverengi yapraklar bitkiden uzaklaştırılmamalıdır. Bazal yapraklar, geyik boynuzu eğrelti otlarının su gereksinimlerini karşılamak için gereklidir.
Yetiştiriciler genellikle, geyik boynuzu eğrelti otlarının bazal yapraklarını haftada bir kez iyice buğulandırır. Sprey şişeleri, küçük iç mekan geyik boynuzu eğrelti otları için yeterli olabilir, ancak büyük dış mekan bitkilerinin nazik, buğulu bir hortum başlığı ile sulanması gerekebilir. Staghorn eğrelti otları, dik bitkiler hafifçe solmuş göründüğünde sulanmalıdır.
Geyik boynuzu eğrelti otunun bazal yapraklarında kahverengi, kuru doku normal iken, siyah veya gri lekeler normal değildir ve aşırı sulanmayı gösterebilir. Çok sık doyurulursa, geyik boynuzu eğrelti otunun dik yaprakları da mantar çürümesi belirtileri gösterebilir ve spor üretimi bozulabilir. Bu dik yaprakların uçları boyunca esmerleşme, aslında eğrelti otunun sporları olduğu için normaldir.
