Çevrede güzellik yaratma dürtüsü insani bir özelliktir, ancak çoğu durumda aynı zamanda dini inançların bir yansımasıdır. İslam geleneği, Kuran'ın öğretilerinin bir sonucu olarak ve bu insanların yaşadığı kurak koşullara tepki olarak inşa edilen tarihi bahçeleri içerir. İran, Türkiye, Asya, Hindistan, Mısır ve Fas gibi eski uygarlıkların İslami bahçe tasarımı, birkaçını saymak gerekirse, arkeolojik alanlar ve bazen de devam eden bahçeler olarak hala kanıtlanmıştır.
İslami Bahçe Tasarımı
Çöl koşulları ve seyrek bitki örtüsü, Orta Doğu'nun çoğuna ve batıdan güneydoğu Asya'ya hakimdir. Su eksikliği ve baskı yapan güneş, rüzgar ve ısı, sürekli hava koşullarından korunmayı ve korunmayı gerektirir. Ağaçlarla, sularla, meyvelerle ve çiçeklerle dolu duvarlı bahçeler bu ihtiyaca cevap olmuş ve müminleri zenginlikleriyle kuşatarak Allah'ı tesbih etmiştir.
Bu dingin bahçelerde Müslümanlar huzur ve sükunet içinde doğayı tefekkür edip tefekkür edebilirlerdi. Bazı Müslüman bahçeleri hala varlığını sürdürmekte ve sanat formunun erken 7. ila 16. yüzyıl örnekleriyle benzer özellikler taşımaktadır.
Eski uygarlıklar Tanrı'yı çok çeşitli sanatlarla onurlandırdılar. Bir İslam cenneti cenneti inşa etmek, Allah'ı onurlandırmanın ve O'nun onlara verdiği güzellikten zevk almanın bir yoluydu. Bahçeler, Asya ve Avrupa bahçe geleneklerinden ödünç alınan özelliklerle birlikte Kuran'da özel olarak bahsedilen unsurları içeriyordu.
Siteler ve saraylar etrafında İslami bahçeler ve peyzajlar oluşturmak, orada yaşayanların binalarını ve yaşam biçimlerini iyileştirirken, oyun alanları ve kültürel etkinliklerle ortak alanlar da sağladı. İslami bahçe bitkileri genellikle diğer ülkelerden getirildi, ancak floranın bir kısmı yereldi ve maksimum etki için yetiştirildi.
İslami bahçelerin çoğu avlular, yollar, çeşmeler ve oyun alanları içeriyordu. Hatta bazılarının hayvanat bahçeleri ve yarış parkurları bile vardı. Görülmeyen bir unsur heykeldir çünkü Kuran bu tür sanat eserlerini kesinlikle yasaklamıştır. Su yolları bitkilerin sulanmasına yardımcı oldu, aynı zamanda bahçeye boyut ve ses verdi. Genellikle bahçede, küçük yarı açık bir yapı veya hatta kapalı, sıkı bir şekilde tahkim edilmiş bir yapı olabilecek bir köşk bulunurdu.
İslami bahçe bitkileri şunları içerir:
- Hurma ağaçları
- Diğer yerli avuç içi
- kavun
- aşılı meyve ağaçları
- Otlar
- Diğer ağaçlar ve bitki örtüsü
İslami Bahçeler ve Peyzajlar Oluşturma
Su sadece hayat değil, aynı zamanda eski İslam'da zenginlik ve refahın bir simgesiydi. Dinin uygulayıcılarının çoğunun kuru yerleri, suyun değerli bir meta olduğu anlamına geliyordu. Su yolları ve özellikleri olan bahçeler temaya hakim oldu ve sadece gölge, nem ve sakinlik vahaları yaratmakla kalmadı, aynı zamanda manzarayı pratik olarak suladı.
İslam bahçesi genellikle arazinin su kanallarıyla karelere bölündüğü “dört katlı” olarak tasarlanmıştır. İdeal olarak, İslam cenneti ne kadar büyük veya küçük olursa olsun her meydanda bulunurdu.
İlk önce yolları ve su yollarını çizmek, modern bahçıvanın İslami bahçe stilini taklit etmesine yardımcı olacaktır. Bu temel unsurlar döşendikten sonra, uzun gölgeli ağaçlar, meyve ağaçları, çalılar ve daha düşük çekici çiçekli bitkiler dikmek, mevcut diğer özellikleri birbirine bağlar.
