Çok az nitrojen sabitleyici örtü bitkisi, kızıl yonca kadar nefes kesicidir. Parlak kızıl kırmızıları, uzun, yumuşacık gövdelerinin üzerindeki konik çiçekleri ile, bir kızıl yonca tarlasının sadece estetik çekicilik için dikildiği düşünülebilir. Ancak, bu küçük bitki, tarımda zorlu bir beygirdir. Daha fazla kızıl yonca bilgisi için okumaya devam edin.
Kızıl Yonca Bilgisi
Kırmızı yonca (trifolium incarnatum) Akdeniz bölgesine özgüdür. Kan kırmızısı çiçekleri nedeniyle enkarne yonca olarak da adlandırılan koyu kırmızı yonca, 1800'lerin ortalarından beri Amerika Birleşik Devletleri'nde bir örtü bitkisi olarak kullanılmıştır. Yerli bir tür olmamasına rağmen, kızıl yonca ABD'deki bal arıları ve diğer tozlayıcılar için önemli bir nektar kaynağı haline gelmiştir.
Kızıl yonca bitkileri, yıllık bir örtü bitkisi olarak yetiştirilir ve baklagil ailesinin diğer üyeleri gibi, toprakta azotu sabitlerler. Kızıl yoncayı diğer yonca örtü bitkilerinden ayıran şey, hızlı kurumaları ve olgunlaşmaları, serin hava tercihleri ve çok yıllık yoncaların iyi gelişmediği fakir, kuru, kumlu topraklarda yetişme yetenekleridir.
Kızıl yonca kumlu tınlıyı tercih eder, ancak iyi drene olan herhangi bir toprakta yetişir. Bununla birlikte, ağır kil veya su dolu alanları tolere edemez.
Kızıl Yonca Nasıl Yetiştirilir
Bir örtü bitkisi olarak kızıl yonca, sonbaharda güneydoğu ABD'de kışlık bir nitrojen sabitleyici olarak işlev görmek üzere ekilir. Optimum büyüme sıcaklıkları 40 ila 70 F (4-21 C.) arasındadır. Kızıl yonca bitkileri serin iklimleri tercih eder ve aşırı sıcak veya soğukta ölür.
Serin, kuzey iklimlerinde, kızıl yonca, ilkbaharda don tehlikesi geçtikten hemen sonra ekilen, yazlık bir örtü bitkisi olarak yetiştirilebilir. Tozlayıcılar için çekiciliği ve nitrojen sabitleme yeteneği nedeniyle koyu kırmızı yonca, meyve ve fındık ağaçları, mısır ve yaban mersini için mükemmel bir yardımcı bitkidir.
Bir çiftlik hayvanı yem bitkisi olarak meralarda kırmızı yonca yetiştirirken, kış aylarında çiftlik hayvanları için yiyecek sağlamak için yaz sonunda veya sonbaharda otların arasına aşırı miktarda ekilir. Yeşil gübre mahsulü olarak yaklaşık 100 libre üretebilir. dönüm başına azot (112 kg./ha.). Saf stantlarda tek başına yetiştirilebilir, ancak kırmızı yonca tohumu, çeşitlendirilmiş dikimler için çoğu zaman yulaf, çavdar otu veya diğer yoncalarla karıştırılır.
Ev bahçesinde, kızıl yonca bitkileri azotu tükenmiş toprakları düzeltebilir, kışa ilgi ekleyebilir ve tozlayıcıları çekebilir.
