Dilenciler nedir? Dilenci yabani otları, Amerika Birleşik Devletleri'nin çoğunda tahribat yaratan inatçı bitkilerdir. Bu bitkiyi sakallı dilenci, kene tohumlu ayçiçeği veya bataklık kadife çiçeği olarak biliyor olabilirsiniz ve dilenci otlarından nasıl kurtulacağınızı merak ediyor olabilirsiniz. Bu size benziyorsa, yararlı bilgiler için okumaya devam edin.
Ortak Dilenci Bitkileri Hakkında
Dilenciler nedir? Ortak dilenci bitkileri, aster ailesinin üyeleridir ve parlak sarı çiçekler papatyaları andırır. İnce, yapraklı saplar 1 ila 5 fit (31 cm ila 1,5 m.) yüksekliğe ulaşabilir. Donuk yeşil yapraklar kenarlar boyunca keskin dişlidir.
Çim veya bahçenizde yaygın dilenci bitkileriniz varsa, bunların ne kadar zahmetli olabileceğini zaten biliyorsunuzdur. Yapışkan, olta benzeri tohumların dokundukları her şeyi nasıl tuttuklarını bilirsiniz ve muhtemelen çoraplarınızdan veya köpeğinizin paltolarından sinir bozucu şeyleri toplamak için saatler harcamışsınızdır. Bu kullanışlı küçük uyarlama, yapışkan tohumlar şüphelenmeyen bir konukçuya bindiğinde bitkinin hızla yayılmasını sağlar.
Fark etmeyeceğiniz şey, göletler ve bataklıklar çevresinde, yol kenarlarında ve nemli hendeklerde bulunan yaygın dilenci bitkilerinin, yerli bitkileri dışarıda tuttuklarında çevreye ciddi tehditler oluşturduğudur.
Dilencilerden Nasıl Kurtulur
Dilencilerin kontrolü özveri ve sebat gerektirir. Sık biçme, bitkinin tohuma gitmesini önlemenin ve yaygın yayılmayı durdurmanın en iyi yoludur. Bitkinin nemli topraktan çekilmesi kolaydır, ancak özellikle bitki çiçekliyse bitkileri güvenli bir şekilde attığınızdan emin olun. Bahçenizde dilenci varsa, çimi sağlıklı tutmak bitkinin ele geçirilmesini önleyecektir.
Bitki kontrolden çıktıysa, bir herbisit kullanabilirsiniz. Ürünü kesinlikle etiket tavsiyelerine göre kullanın ve birçok herbisitin dokundukları her bitkiyi öldürdüğünü unutmayın. Ayrıca, birçok devletin sucul alanlarda herbisitlerin uygulanmasını düzenlediğini belirtmek de önemlidir.
Not: Organik yaklaşımlar daha güvenli ve çok daha çevre dostu olduğundan, kimyasal kontrol yalnızca son çare olarak kullanılmalıdır.
