17. yüzyılın ortalarında, Francis Sylvius adlı Hollandalı bir doktor ardıç meyvelerinden yapılan idrar söktürücü bir tonik yarattı ve pazarladı. Şimdi cin olarak bilinen bu tonik, Sylvius'un amaçladığı tıbbi tonik yerine, ucuz, yerli, vızıltı üreten bir alkollü içecek olarak anında Avrupa'da büyük bir hit oldu. Bununla birlikte, Sylvius ardıç meyvesi tonikini geliştirmeden yüzyıllar önce, ardıç meyveleri şarap, bal likörü ve diğer alkollü içecekler için güçlü bir tatlandırıcı ve ayrıca etler, yahniler, lahana turşusu ve diğer yemekler için bir baharat olarak zaten kullanılıyordu. Bunu okuduktan sonra, tüm ardıç meyvelerinin yenilebilir olup olmadığını merak ediyor olabilirsiniz. Bu cevap için okumaya devam edin.
Ardıç Meyveleri Zehirli midir?
İlk olarak, ardıç meyvesi olarak düşündüğümüz şeye daha yakından bakmak önemlidir. Ardıç, dünyanın birçok yerinde doğal olarak bulunan bir kozalaklı ağaçtır. Küçük yayılan çalılar, orta boy çalılar, orta boy ağaçlara kadar bulunabilirler. Ardıç çeşitleri Kuzey Amerika, Avrupa ve Asya'ya özgüdür.
Tarih boyunca ardıçların en dikkat çekici tariflerinde ardıç meyveleri kullanılsa da, farklı mutfak ve tıbbi tariflerde ardıcın farklı kısımları kullanılmıştır. Ancak bu “meyveler” aslında hiç de böğürtlen değildir; aslında dişi ardıçların etli kozalaklarıdır, öyle küçük, sıkıştırılmış pulları vardır ki, böğürtlene benzer bir görünüme sahiptirler.
Orta Çağ boyunca ardıç meyveleri hastalık ve enfeksiyondan korunmak için kullanıldı. Bunun bir kısmı veba paranoyası olsa da ardıç meyveleri antiseptik, antienflamatuar ve antiviral özelliklere sahiptir. Yerli Amerikalılar ardıç meyvelerini boğaz ağrısı, soğuk algınlığı, ağrı, ateş, baş ağrısı, eklem iltihabı, baş dönmesi, böbrek taşlarını tedavi etmek ve yabani av hayvanları, kekler ve ekmekleri tatlandırmak için bir ilaç olarak kullandılar. Ardıç meyvelerinin lezzetinin geyik eti, yaban domuzu, su kuşları ve diğer av etlerinin oyunbazlığını azalttığı söylenir.
Ardıç meyveleri üzerindeki tozlu kaplama aslında yabani bir mayadır, bu nedenle ardıç meyveleri yüzyıllardır bira yapımında ve ekmeklerde de kullanılmıştır; Birçok ekşi mayalı başlangıç tarifi ardıç meyvelerini gerektirir. Almanya'da otantik lahana turşusu ve lahana turşusu ardıç meyveleri ile yapılır.
Ardıç meyveleri, andırdıkları tatlı, sulu yaban mersini gibi, çalıdan toplanıp avuç avuç yenmezler. Ardıç meyveleri güçlü, acı, hafif biberli bir tada ve kumlu bir dokuya sahiptir. Bunun yerine, tatlandırıcı veya baharat olarak tariflere sadece az miktarda olgun ardıç meyveleri eklenir. Çalıdan bütün ve taze olarak marinatlara, et ovmalarına, et içerken talaşlara veya salamura etlerine eklenebilirler.
Ardıç meyveleri, parlak saçları desteklemek için saç durulamalarına, sirkelere veya yağlara bile eklenebilir. Bütün meyveler ayrıca tıbbi nitelikleri için çaylara ve tentürlere eklenir ve yara bakımı için merhemlere öğütülür. Ardıç meyvelerinin kullanım için olgunlaşması yaklaşık iki yıl sürebilir. Olgunlaştıklarında tozlu maviden siyah renge dönüşürler. Olgun ama yine de yeşil ardıç meyveleri cin yapmak için kullanılır.
Seçtiğiniz Ardıç Meyvelerini Yiyebilir misiniz?
Şimdi arka bahçenizde ardıç meyveleri aramaya başlamadan önce bazı şeyleri düşünmek önemlidir. İlk olarak, ardıç meyveleri yemek güvenli midir? 45'in üzerinde farklı ardıç türü vardır. Tüm ardıç meyveleri güçlü Thujone yağı içerir. Bu yağ, büyük miktarlarda yutulduğunda mide rahatsızlığına, ishale ve böbrek sorunlarına neden olabilir.
Bazı ardıç meyvesi çeşitleri güvenli, düşük miktarlarda Thujone içerirken, diğer çeşitler yüksek düzeyde içerir ve sizi çok hasta edebilir. Ortak ardıç, Ardıç komünisi, insan tüketimi için güvenli kabul edildiğinden cin, ilaç ve yemek yemeklerinde en sık kullanılan çeşittir.
Diğer yenilebilir ardıç meyveleri şunları içerir:
- Ardıç drupacea
- Ardıç anka kuşu
- Ardıç californica
- Ardıç deppeana
NOT: meyveleri Ardıç sabina ve Juniperus oxycedrus insan tüketimi için güvenli değildir ve kaçınılmalıdır. Sadece güvenli olduğunu bildiğiniz çeşitlerden meyveleri tükettiğinizden emin olun.
Ardıç meyveleri için yiyecek ararken konumu da göz önünde bulundurmalısınız. Herhangi bir yenilebilir bitkide olduğu gibi, zararlı kimyasallara maruz kalmış olabilecek hiçbir şeyi yemek istemezsiniz. Pestisitlerle işlem görmüş veya kimyasal sürüklenme veya akıntıya maruz kalabilecekleri yolların, otoparkların, araba yollarının veya peyzajların yanında büyüyen ardıçlardan hasat yapmaktan kaçının.
Ek olarak, ardıç meyveleri genellikle hamile veya emziren kadınlar için güvenli kabul edilmez. Ardıç bitkilerinin işlenmesi cilt tahrişlerine neden olabilir, bu nedenle eldivenler yardımcı olabilir.
