Kara henbane nedir? Henbane, muhtemelen on yedinci yüzyılda, tıbbi ve süs amaçlı Avrupa'dan Kuzey Amerika'ya tanıtıldı. O zamandan beri ekimden kaçtı ve şimdi Amerika Birleşik Devletleri'nin çoğunda bulunuyor. Birçok ev bahçıvanı tarafından nefret edilen, ancak genellikle şifalı bitkiler tarafından oldukça değerli olan bu bitki hakkında daha fazla bilgi edinmek için okumaya devam edin.
Henbane Otu Bilgisi
kına (Hyoscyamus niger) belirgin orta damarlı büyük, tüylü, derin loblu yapraklar gösterir. İlkbahardan sonbaharın başlarına kadar ortaya çıkan huni şeklindeki çiçekler, koyu mor merkezlerle fildişi veya sarıdır. Her biri yüzlerce tohum içeren urn şeklindeki baklalar, gövde boyunca gelişir ve baklalar gövdeden ayrıldığında dağılır.
Orta Çağ boyunca, henbane, bitkiyi büyü ve tılsımlara entegre eden büyücüler tarafından kullanıldı. Bu oldukça toksik bitkinin potansiyeli hafife alınmamalıdır, çünkü yutulması mide bulantısı, kusma, hızlı nabız, kasılma ve koma gibi semptomlara neden olabilir. Bitki hem hayvanlar hem de insanlar için tehlikeli olmasına rağmen, hayvanlar hoş olmayan aroması nedeniyle hendekten kaçınma eğilimindedir.
Güçlü alkaloidler içeren henbane bitkilerinin yaprakları, çiçekleri, dalları ve tohumları, yalnızca dikkatle kontrol edilen koşullar altında ilaç olarak kullanılır.
Henbane Yetiştirme Koşulları
Henbane öncelikle tarlalar, yol kenarları, çayırlar ve hendekler gibi bozuk alanlarda yetişir. Soggy, su dolu toprak hariç çoğu koşulu kabul eder.
Henbane oldukça istilacıdır ve yerel bitkilerle rekabet etme eğilimindedir. Çoğu batı eyaleti de dahil olmak üzere birçok bölgede zararlı bir ot olarak kabul edilir ve bitkinin eyalet hatları üzerinden taşınması çoğu bölgede yasa dışıdır.
Henbanes'i Yönetmek
Fideleri ve genç bitkileri çekin, cildinizi yapraklardaki tahriş edici maddelerden korumak için eldiven giyin. Tohumlar beş yıla kadar toprakta kalabileceğinden, ısrarcı olun ve fideleri göründükleri gibi çekmeye devam edin. Bitkileri yakın veya kapalı plastik torbalara atın.
Toprağı tohumlar gelişmeden önce de işleyebilirsiniz, ancak ekim, bitki yok olana kadar her yıl tekrarlanmalıdır. Tohum kabuklarının gelişmesini önlemek için bitkinin biçilmesi de etkilidir.
Menzil veya meralardaki büyük ban otu parçaları genellikle metsülfüron, dikamba veya pikloram içeren ürünler kullanılarak işlenir. Bazı kimyasallar, tüylü yapraklara yapışmak için bir yüzey aktif madde gerektirebilir.
