Morumsu kenarlı benekli yapraklar biraz güzel olabilir ancak ciddi bir tatlı patates hastalığının belirtisi olabilir. Tüm çeşitler tatlı patates tüylü benek virüsünden etkilenir. Hastalık genellikle SPFMV olarak kısaltılır, ancak aynı zamanda tatlı patates ve iç mantarın kızıl çatlaması olarak da adlandırılır. Bu isimler ekonomik olarak değerli yumru köklere verilen zararın türünü göstermektedir. Hastalık küçük böcek vektörleri tarafından bulaşır ve teşhis ve kontrol edilmesi zor olabilir.
Tatlı Patates Tüylü Benek Virüsü Belirtileri
Yaprak bitleri, hem süs hem de yenilebilir birçok bitki çeşidinde yeterince yaygın olan zararlılardır. Bu emici böcekler, virüsleri tükürükleri yoluyla bitki yapraklarına iletir. Bu hastalıklardan biri iç mantarlı tatlı patateslere neden olur. Bu, bitki gücünü ve verimini azaltan ekonomik olarak yıkıcı bir hastalıktır. Tatlı patates iç mantarı olarak da bilinir, yenmeyen yumru köklere neden olur, ancak genellikle tatlı patatesi kesip açana kadar hasar belirgin değildir.
Virüsün birkaç yer üstü semptomu var. Bazı çeşitlerde belirgin beneklenme ve kloroz görülür. Kloroz tüy şeklindedir ve genellikle orta damarda görülür. Mor ile sınırlanmış olabilir veya olmayabilir. Diğer türler, yapraklarda yine mor detaylı veya detaysız sarı lekeler alır.
Yumrular koyu nekrotik lezyonlar geliştirecektir. Tatlı patateslerin Russet çatlağı öncelikle Jersey tipi yumrularda bulunur. Tatlı patates iç mantarı, özellikle Porto Riko çeşitleri olmak üzere çeşitli çeşitleri etkiler. Tatlı patates klorotik dublör virüsü ile birleştiğinde, ikisi tatlı patates virüsü adı verilen tek bir hastalığa dönüşür.
Tatlı Patates Tüylü Benek Virüsünün Önlenmesi
SPFMV, dünyadaki bitkileri etkiler. Aslında, tatlı patateslerin ve Solanaceous ailesinin diğer bazı üyelerinin yetiştirildiği her yerde hastalık ortaya çıkabilir. Ciddi şekilde etkilenen yumru bitkilerde ürün kayıpları yüzde 20 ila 100 arasında olabilir. İyi kültürel bakım ve sanitasyon, hastalığın etkilerini azaltabilir ve bazı durumlarda bitkiler yeniden canlanacak ve mahsul kayıpları minimum olacaktır.
Stresli bitkiler hastalığa daha yatkındır, bu nedenle düşük nem, besin maddeleri, kalabalık ve yabancı ot rakipleri gibi stres faktörlerini azaltmak önemlidir. SPFMV'nin birkaç suşu vardır, bunlardan bazıları yaygın suş durumunda olduğu gibi çok az hasara neden olur, ancak iç mantarlı kızılcık ve tatlı patatesler ağır ekonomik kayıplara sahip çok önemli hastalıklar olarak kabul edilir.
Haşere kontrolü, tatlı patates tüylü benek virüsünü önlemenin ve yönetmenin bir numaralı yoludur. Yaprak bitleri vektör olduğundan, popülasyonlarını kontrol altında tutmak için onaylı organik spreyler ve tozlar kullanmak en etkili yöntemdir. Yakındaki bitkiler üzerindeki yaprak bitlerini kontrol etmek ve yaprak bitlerine manyetik olan belirli çiçekli bitkilerin yanı sıra Ipomoea cinsindeki yabani bitkilerin ekimini sınırlamak da haşere popülasyonunu azaltacaktır.
Geçen sezonun bitki maddesi, beneklenme veya kloroz olmayan yapraklarda bile hastalığı barındırabilir. Hastalıklı yumruları tohum olarak kullanmaktan kaçının. Bitkinin yetiştirildiği tüm bölgelerde çok sayıda dayanıklı çeşidin yanı sıra sertifikalı virüssüz tohum bulunmaktadır.
